Vandaag 42 jaar geleden was ik me om deze tijd aan het opmaken, kappen en kleden in een prachtige trouwjurk. Het zou een fantastische dag worden. Koud maar zonnig. Met heel veel liefde, omringd door iedereen die me dierbaar was. Mijn kleine zusje als bruidsmeisje. Ze vond mijn sleep te kort. Daarmee heb ik haar droom verwoest om als een prinsesje met een lange sleep in haar handen te lopen. De bloemendiadeem voor in haar haren vond ze maar niks. En de kleine bruidsjongen, ons neefje, het zoontje van mijn schoonzus en zwager, durfde haar geen kusje te geven.